تراز سفیدی
اگر در مورد نحوه استفاده از تراز سفیدی (White Balance) دوربینتان اطلاعات زیادی ندارید، حتما این مقاله را بخوانید.
بدون اینکه بخواهیم زیاد وارد مسایل تکنیکی شویم، دانستن این مطلب مهم است که دوربین عکاسی باید میزان هر کدام از رنگ‌های اصلی را که روی سنسور تجزیه می‌کند بداند. هر بار که دوربین عکس می‌گیرد باید نور سفید را که جمع تمام رنگهاست شناسایی نماید که این کار یکی از دلایل کندتر بودن دوربین‌های دیجیتال نسبت به دوربین های فیلمی است که بدون پردازش نور را روی فیلم می‌تابانند. از آنجا که نور سفید توسط شرایط نورپردازی محیط تغییر می‌کند دوربین باید اثر این نور اضافه بر روی رنگ سفید را جبران نماید. اهمیت این موضوع از آن جهت است که اصلاح رنگی تصویر بعد از گرفته شدن توسط نرم‌افزارهای ویرایش تصویر کار آسانی نیست که براحتی از عهده همه برآید.
بیشتر دوربین‌های دیجیتال بخصوص مدلهای جدیدتر دارای تراز سفیدی قابل تنظیم می‌باشند. معمولا تنظیم‌های مختلف جزو یکی از دسته‌بندی‌های زیر قرار می‌گیرد.
تراز سفیدی خودکار
این تنظیم معمولا تنظیم پیش فرض دوربین است. الگوریتم‌های پیچیده که دورن برنامه داخلی دوربین (Firmware) برنامه‌ریزی شده‌اند به دوربین در تشخیص رنگ سفید کمک می‌کند. در بیشتر حالات این الگوریتم دقت خوبی دارد، ولی بهترین نتیجه این گزینه در فضای آزاد و شرایط نوری درخشان می‌باشد. زیر یک آسمان ابری بیشتر تراز سفیدی‌های خودکار دوربینها چندان خوب عمل نمی‌کنند و تصویری با سایه‌ای از رنگ آبی روی آن ایجاد می‌کنند.
تنگستن
این تراز سفیدی روی بعضی از دوربینها Incandescent یا Indoor (فضای سرپوشیده) نی نامیده شده است. این تنظیم برای حالتی مناسب است که نور محیط بیشتر نور لامپ باشد مانند فضای داخل خانه. وقتی که سیستم تراز سفیدی دوربین بداند که در چنین شرایطی قرار دارد و فلاش نیز استفاده نمی‌شود، بهتر می‌تواند رنگ سفید را تشخیص دهد. از این تنظیم باید هنگام عکاسی بدون فلاش در داخل خانه یا فضای سرپوشیده (که بیشتر نور محیط نور لامپهای التهابی می‌باشد) استفاده نمود.
